Om onze wereld te veranderen hoeven we het oude niet te vernietigen of heel iets nieuws te bouwen.
We hoeven enkel iets recht te zetten, door niet aan de top te beginnen, maar bij onszelf. Vlakbij.
De kern in ABC
Zet je voorstellingsvermogen, inlevingsvermogen en doorzettingsvermogen áán, want we kunnen écht ánders, er valt wel dégelijk iets te kiezen.
Cocratie is een organiseerstructuur op drie schaalniveaus, en maakt het mogelijk om onszelf klein- én grootschalig te organiseren op basis van wederzijds vertrouwen.
schaalbaar tot
op wereldschaal
Zo scheppen jij en ik als cocreators mét elkaar een onafgebroken keten, van de kleinste deeltjes (@individuen) die in (#7) vrijheid kunnen leven, tot grote gemeenschappen die in (#8) vrede vergaderen in grotere #Dingen en mét elkaar tot op wereldschaal (#9) voorspoed scheppen.
anderen ordenen of
onszelf organiseren
mono of co?
Monocratie: Regels bóven relaties
Voor de organisatie van onze samenleving en samenwerking vertrouwen wij totaal op centraal gestuurde instituties en (private) machthebbers die op steeds grotere afstand steeds ingrijpender besluiten nemen. Er heerst een top-down machtsmonopolie, een machtsspel genaamd monocratie, óók in elke ‘democratie‘. De gevestigde ‘Orde’ lijdt aan een fatale tekortkoming: de basis is wantrouwen. De afhankelijkheid van die ene top maakt autonome, lokale besluitvorming onmogelijk, werkt gesloten genootschappen in de hand en schept afhankelijke burgers en medewerkers.
Met elke extra bestuurslaag tonen zich meer schaalnadelen dan schaalvoordelen, die inmiddels worden veroorzaakt dóór het centralistische model zelf, dat moet terugvallen op regels en orders om iets gedaan te krijgen. Steeds meer intelligentie, direct of indirect, wordt ingelijfd om de orde in leven te houden en door te bouwen aan één rule-based world order, terwijl hoe langer hoe minder wordt ‘opgelost’ en de crises zich opstapelen. Dit alles kan in theorie worden opgelost door alle centrale sturing te verwijderen, maar dat zou een stap terug in de tijd betekenen.
Cocratie: Relaties vóór regels
Wat nu nodig is, is een ándere manier van orde scheppen, een organiseerstructuur met decentrale sturing, door de mensen in de gemeenschappen zélf, die mét elkaar afstemmen en overeenstemmen, zonder afhankelijk te zijn van centrale, hogere machten die dit vóór hen moeten doen. Bovendien dient zo’n grassroots structuur op basis van social fabric hun in staat te stellen om op te schalen en zo grotere #Dingen en conflicten snel en daadkrachtig op te kunnen lossen, zonder op dwang of macht terug te hoeven vallen en een nieuwe ‘gevestigde orde’ in het zadel te helpen.
Cocratie toont dat we ons niet hoeven te beperken tot monocratie. Gemeenschappen en buurten kunnen in basis al hun besluiten zélf nemen in open volksvergaderingen (het #Ding). Opschaling en afstemming kan via directe vertegenwoordiging vanuit elke gemeenschap naar steeds grotere open vergaderingen, waarover zij ook weer directe verantwoording afleggen naar hun vertegenwoordigden. Technisch is niets meer nodig om onszelf op wereldschaal te organiseren, zonder enige vorm van machtsstructuur. De kernvraag is echter: zijn we hier praktisch ook toe bereid?
As long as a single center has a monopoly on the use of coercion, one has a state rather than a self-governed society.
A complex system that works is invariably found to have evolved from a simple system that worked.
A complex system designed from scratch never works and cannot be made to work. You have to start over, beginning with a working simple system.