SietseR heeft een nieuw artikel geschreven voor het vakblad Management & Organisatie van Boom Management uitgevers. Deze longread is bedoeld om het thema ‘Leiderschap’ ter discussie te stellen en met name het belang dat mensen hieraan hechten.
Samenvatting: Leiderschap wordt gezien als het toverwoord om alles op te lossen. De grond waarop deze claim gebaseerd is, kan echter vrij eenvoudig in twijfel worden getrokken en lijkt eerder bepaalde belangen te dienen. Is leiderschap dan helemaal overbodig? Zeker niet, vindt de auteur van deze bijdrage. Maar laten we de focus verleggen naar ‘meesterschap’, zodat we onszelf weer kunnen organiseren op horizontale wijze, in plaats van dat wij ons van bovenaf laten organiseren.
Inleiding
Leiderschap, leiderschap, leiderschap – het grote toverwoord van onze moderne tijd. Er is geen probleem te groot, of leiderschap is de oplossing. Maar is dat wel terecht? En was dat altijd al zo? En waar komt deze behoe!e aan leiding eigenlijk vandaan? Is het niet een vorm van magisch denken, waardoor we andere ‘oplossingen’ wellicht over het hoofd zien? Dat is het onderwerp van dit betoog. Uit eigen ervaring in werk- en leefgemeenschappen weet ik dat mensen heel goed in staat zijn tot zelforganisatie en zelfbestuur. En ik heb ontdekt dat er in de geschiedenis talloze voorbeelden bestaan van gemeenschappen die dit deden zonder externe autoriteit of vrijgestelde leider. We staan nu mogelijk weer voor zo’n periode van zelfbestuur, aangezien we de bestaande machtsstructuren zien afbrokkelen waar we bij staan. Dus laten we even proberen buiten de gebaande paden te treden, zodat we de onnatuurlijke balans die is ontstaan – doorgeschoten naar een eenstemmige, eenzijdige, eenvormige en eenkennige ‘leiderverheerlijking’ in literatuur en media – een beetje recht kunnen zetten. Want de keizer heeft geen ‘kleren’ aan, maar … mensen!
Leave a Reply